تالاب میقان که در 15 کیلومتری شمال شرقی اراک در استان مرکزی قرار دارد، آخرین حلقه اکولوژیک حوضه آبریز دشت اراک است و آبهای سطحی مسیلهای فصلی را جذب مینماید. این دریاچه در فصل بارندگی پرآب و با گرم شدن هوا و افزایش سرعت تبخیر، خشک شده و حالت باتلاق و نمکزار به خود میگیرد.
مساحت تالاب کویری میقان با توجه به میزان آب ورودی به آن از 100 تا 110 کیلومتر مربع و محیط آن از 16 تا 24 کیلومتر متغیر است.
آب این دریاچه که در گذشته به نام «نمکزار فراهان» مشهور بوده، بسیار شور است و در هر لیتر آن در بهار 38 گرم، در تابستان 50 گرم و در زمستان 28 گرم نمک وجود دارد. در تالاب میقان به علت شوری آب، گنبدها و طبقات نمکی شکل میگیرد که این طبقات و لایههای سفید نمکی تمام سطح دریاچه را پوشانده و از فاصله دور همچون برف جلوه میکنند.
اطراف دریاچه گیاهان گونه خشکیپسند و شورپسند روئیدهاند. یکی از گونههای منحصر به فرد و بومی منطقه میقان «قره داغ» است که نقش مهمی در تثبیت خاک و کاهش غبار منطقه و تلطیف هوای شهر اراک دارد. ریشه این گیاه به سرعت در داخل تپههای ماسهای نفوذ کرده و مانع پراکندگی ماسهها میگردد. این گیاه به «قهرمان کویر» مشهور است و در حال حاضر حدود 39 هزار هکتار از زمینهای اطراف کویر را پوشانده است.
تالاب میقان با ویژگیهای اکولوژیک منحصر به فرد، به عنوان یکی از بزرگترین زیستگاههای پرندگان مهاجر، یک اکوسیستم ارزشمند و مطرح در سطح جهان است. بیش از 60 درصد پرندگان استان مرکزی و 16 درصد پرندگان کشور در این تالاب زندگی میکنند. این محدوده در زمستانها از اقلیم معتدل برخوردار است، به همین جهت توقفگاه گروههای بزرگی از پرندگان مهاجر است که از نواحی سردسیر شمال به سرزمینهای گرمسیر جنوب کوچ میکنند. حضور سالانه بیش از 10 هزار قطعه درنای زیبای خاکستری، توجه بسیاری از علاقهمندان و محققین را به این منطقه جلب مینماید.
در آبهای این تالاب یک پلانکتون به نام «آرتمیا» زندگی میکند که تنها جانور آبزی سازگار با شرایط تالاب است.
همچنین وجود برخی جانوران مانند گرگ، روباه، عقاب و مار که در لا به لای شاخ و برگهای سبز قره داغ و آترپلیکس زندگی میکنند، جلوهای دیدنی به منطقه کویری این تالاب بخشیده است.
تالاب میقان توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان مرکزی به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی شده است.
بهار زیباترین فصل دریاچه میقان است.
گردآوری:http://www.wikipg.com/