تالاب استیل
تالاب استیل از تالاب های آب شیرین و دائمی ایران در استان گیلان است. این تالاب با وسعتی حدود 138 هکتار در 7 کیلومتری شهر آستارا در حاشیه جاده لوندویل به آستارا قرار دارد. عمق تالاب کم می باشد و در فصل تابستان بین یک تا سه متر متغییر است. این تالاب که به تالاب استیل عباس آباد هم شناخته می شود از شمال به روستای غلام محله و روستاهای عباس آباد، از جنوب به روستای دربند، از شرق به جاده آستارا به تالش و از غرب به دامنه های کوه آستار منتهی می شود. ضلع غربی تالاب پوشیده از جنگل و پوشش های سبز گیاهی است.
یکی از مهم ترین ویژگی تالاب استیل عباس آباد وجود درختان توسکا است که به دلیل نوع ریشه هایشان بر روی آب شناور هستند، همین امر باعث شده این تالاب به تالاب درختان شناور معروف باشد. تالاب استیل به خاطر قرار گرفتن در کوهپایه، شالیزار، جنگل و نیز وجود درختان شناور توسکا از اهمیت اکوتوریستی بالایی برخوردار است. آب این تالاب بیشتر از طریق بارش های برف و باران و 4 رود جاری که از کوه های اطراف سرچشمه می گیرد، تامین می شود و تنها منبع آبی مورد نیاز 400 هکتار شالیزار منطقه نیز به شمار می رود.
پوشش گیاهی منطقه تالاب استیل جنگلی است و شامل درختان توسکای قشلاقی به همراه نی و گیاهان علفی است.
تالاب استیل عباس آباد همه ساله در فصل پاییز و زمستان پذیرای پرندگان مهاجر است و انواع پرندگان مهاجر نظیر: قو، بوتیمار، انواع گنگ، فریادکش تالاب، چینگیر نوک سرخ، پلیکان، انواع مرغابی ها، باکلان کوچک، باکلان سیاه و بزرگ، قره قاز، کشیم کوچک و بزرگ، انواع حواصیل، خوتکا، چنگر و اگرت برای گذران زمستان به این تالاب مهاجرت می کنند.
علاوه بر پرندگان در تالاب استیل آبزیانی چون ماهی کپور، اردک ماهی و دوزیستانی مثل، لاک پشت، سمور آبی یا شنگ و قورباغه وجود دارد.
در گویش محلی به تالاب استیل، «تالاب هستیل» گفته می شود. هستیل در زبان محلی به معنای آبگیر است. این تالاب در سال 1381 توسط سازمان حفاظت زیست به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام شد و در سال 1384 نیز به عنوان یکی از پنج منطقه نمونه گردشگری استان گیلان شناخته شد.
تالاب کانی برازان 
