آب در امثال و حکم

در این قسمت ضرب‌المثل‌هایی (اكثراً ایرانی) كه به نوعی آب در آنها استفاده شده آورده شده است:

 آب تا توی رودخانه است این همه سر و صدا دارد وقتی به دریا برسد ساكت می‌شود: مصداق كسی است كه تا زمانی بزرگتر از خود در فهم و كیاست ندیده است لاف بزرگی می‌زند.

آب از آسیاب افتادن: كارها دوباره به مسیر خود افتاده، فتنه‌ها خوابیده و شور و شرها پایان یافته.

آب از آب تكان نمی‌خورد: جای نگرانی نبودن، در همه چیز و همه جا آرامش برقرار است.

آب از دستش نمی‌چكد: بسیار خسیس و ناخن‌خشك است و خیرش به كسی نمی‌رسد.

آب از دهان سرازیر شدن: بی‌نهایت شیفتة چیزی شدن.

آب از سرچشمه، گل آلود است: كار از بالا خراب است، عیب از ریشه كار است.

آب از سرش گذشت: بدبختی به منتهی رسیده، در نهایت سختی و بدبختی بودن

آب باریكه داشتن: درآمد بخور و نمیر داشتن.

آب خوش از گلو پایین نرفتن: روزگار خوش به خود ندیدن

آب به غربال پیمودن: كارِ بیهوده كردن.

آب بر آتش ریختن: فتنه را نشاندن، غمی را تسلی دادن